Ben bir küçük cezveyim...

Hafta sonumuz pek şenlikli geçti….Evden çıkamıyorum diye yakınıyordum ya birkaç gündür dışarıdaydık çok iyi geldi. Geçen Hafta çoğu gün dışardaydık ama neler oldu bir anlatayım... Perşembe günü Aysun Hn. dan istediğim süt geldi, çok sevindim. Benim sütle ilişkim bir enteresan…Annem hep anlatır sadece 2 ay emmişim.O da çok iştahla değil, kadıncağızın sütü gelmesine rağmen kafamı iki yana çevirip burun kıvrıyormuşum.Büyüdükten sonra da içmem için getirdiği süt dolu bardakları, bir punduna getirip devirir ‘Aaa, döküldü …’ dermişim kaza süsü vererek ... Peynire bayılırım, yoğurdu çok severim ama süt içmedim bu yaşa kadar.Hamilelikle içmeye başladım ne ilginçtir ki sevdim de süt içmeyi…Siz de gazete röportajına rastlamış olabilirsiniz Aysun Hn.’ın. İşini severek yapan bir insan. Böyle insanları çok takdir ediyorum…

Bir arkadaşım doğum yaptı geçen hafta. Biz de Duru’yu dedesiyle babaannesine emanet edip hastaneye ziyarete gittik Cuma günü… Onların cephesinde ikinci bebekleri olduğundan hissedilenler aynıdır ama kaygılar biraz farklı… İlk çocuğun ikinciyi benimsemesi, anneyi paylaşmaya hazırlanması, hasılı zor işler… Çok bilinçli, çok dikkatli olmak gerek. Tutarlı olmak, anne ve babanın ortak tutum geliştirmesi, büyüklerin de bunu desteklemesi vs… Yeni annenin ilkinden daha çok enerjiye ihtiyacı olacak… Bizim açımızdan da ilk izlenimimiz yaklaşık 50 günde Duru’nun ne kadar büyüdüğü oldu. Minicik bir bebek, hastane odası hemen kendi doğum yaptığım günleri hatırlattı tabii… Çok eski olmadığı için anılar, yine yaşamış gibi oldum. İyice unutmadan yazmam gerekiyor artık. O akşam baş başa bir sufle sözü vardı bana L. in. Hazır Duru da onların evinde hala uyuyorken hain anne baba olarak pek mutlu olduk. Gerçekten çok keyifliydi kaçamak buluşan sevgililer gibiydik ama konuştuklarımızın yarısı Duru’yla ilgiliydi o ayrı …

Cumartesi günü hızımızı alamadığımızdan yine dışarıdaydık. Caddede yürüdük yine hep birlikte… Hava da açıktı, fena değildi. Ne zamandır aklımda Duru’ya minik birkaç toka aldım, hemen denedik. Çok komik oldu. O akşam Beşiktaş maçında biber gazına maruz kalıp, coptan son anda kurtulan kahraman Beşiktaşlı misafirlerimiz vardı. Maç sonrası olduğundan sesler kısık ama kazanmışlar ya keyifleri yerindeydi… Evde oturmadığımdan yemek de yok tabii pizza söyledik ama zaten hepimizin canına minnet…

Pazar sabahı hep birlikte güzel bir kahvaltıdan sonra yine kendimizi dışarı attık. İstikamet Kalamış. Güneş bu kez yakıcıydı gerçekten, eve döndükten sonra anladık. Akşam halimize pek güldük çünkü karı koca beyaz tenli olduğumuzdan benim yanaklar ve burun, L. inde alnının bir tarafı kıpkırmızıydı… Fotoğrafta kızgın güneşten Duru’yu nasıl koruduğumuzu görebilirsiniz :P

Bu kadar dışarı çıkınca bebekle yeni yeni ihtiyaçlar fark ettik tabii. Deneyimli annelere danışmak istiyorum… Duru 5 kg oldu bugünlerde. Portbebe almadık biz. Dışarıdayken hep ana kucağında. Kanguru tavsiye eder misiniz? Deneyip memnun kaldığınız hangi marka? Dr.u önermeyen oldu mu? Teşekkürler şimdiden…